Żebra Żubra w Puszczy Białowieskiej – ścieżka do prawdziwego matecznika

Jeżeli istnieje sposób na to, by zajrzeć wgłąb Puszczy Białowieskiej i poznać jej autentyczną formę, to jest nim z pewnością przechadzka po ścieżce znanej jako Żebra Żubra. Wyjątkowa trasa wiedzie przez gęsty las, podmokłe polanki, czy bajora pełne żab. Na naszej drodze spotkamy liczne grupy kwiatów lubiących mokrą glebę, potężne dęby oraz ślady bytowania zwierząt. Żebra Żubra to stały punkt na liście miejsc do odwiedzenia niemalże wszystkich zwiedzających Puszczę. To właśnie dzięki nim możemy prześledzić cykl życia lasu oraz poznać jego niezwykły ekosystem. Niezależnie od pory roku, spacer omawianą trasą to wspaniała przygoda, która na długo pozostanie w naszej pamięci. Przejdźmy jednak do konkretów! Poniżej znajdziesz krótkie streszczenie historii Żeber Żubra w Puszczy Białowieskiej, najciekawsze informacje dotyczące ścieżki oraz zestaw zdjęć, map, a nawet amatorski film z przechadzki po tym wyjątkowym miejscu. Zaczynajmy!

Czego możemy spodziewać się podczas spaceru po Żebrach Żubra?

Na początek sprawdźmy, czy w naszym plecaku na pewno znajduje się woda. Choć większość czasu przyjdzie nam spacerować w cieniu wielkich drzew, to sama trasa liczy sobie około 4 kilometrów. Podczas gorącego lata pokonanie takiego dystansu może okazać się nie lada wyzwaniem! Nie zapomnijmy też o aparacie fotograficznym, ponieważ z pewnością natrafimy na ciekawe obiekty do uwiecznienia. Co ciekawe na początku ścieżki ulokowano parking, specjalne rowerowe stojaki, kosze na śmieci oraz wiatę wyposażoną w stół i ławki. Czego nie robi się dla wygody odwiedzających 🙂

Na trasę Żeber Żubra składa się komplet drewnianych kładek oraz piaszczystych grobli. W niektórych miejscach znajdziemy poręcze wykonane z drewnianych słupów i grubych lin, ponieważ część dystansu wiedzie przez pełne życia sadzawki. Na szczęście ścieżka oraz pomosty są na tyle szerokie, że bez problemu pomieszczą zwiedzających poruszających się w przeciwnych kierunkach. Wszystko dzięki gruntownemu remontowi, który przeszły Żebra Żubra. Co ciekawe, jest to najstarsza oficjalnie wytyczona ścieżka przyrodnicza w Polsce. Dzięki pracy Jacka Wysmułka oraz Barbary Ewy, trasa powstała już pod koniec lat 70 XX wieku.

Las, po którym przyjdzie nam się poruszać, składa się głównie z olch i jesionów, choć nie brakuje tu także iglaków oraz potężnych dębów, będących symbolem Puszczy Białowieskiej. W Żebrach Żubra nie brakuje także łąk, bowiem trasa wiedzie w pobliżu dawnej doliny rzeki Narewka. Podmokły, żyzny, tętniący życiem i wypełniony śpiewem ptaków obszar ukazuje nam, jak naprawdę wygląda autentyczne życie kniei. Potężne pniaki leżące na mchu w towarzystwie młodych drzewek oraz krzewów pozwalają nam zrozumieć cykl puszczańskiego życia.

Dlaczego Żebra Żubra to… Żebra Żubra?

Niektórzy twierdzą, że nazwa wzięła się stąd, iż wzdłuż ścieżki wzrastają potężne pnie, przywodzące na myśl żebra żubra. Prawdopodobnie jednak nazewnictwo Żebra Żubra miało inne źródło. W przeszłości jako budulec trasy posłużyły dębowe oraz jesionowe deski i kłody, których wygięte kształty przypominały wspomniane wyżej żebra.

Atrakcja Żebra Żubra jest dość łatwa do znalezienia. Szlak ma swój początek (lub koniec, zależnie od tego, z której strony patrzeć!) niedaleko miejscowości Białowieża. Wystarczy, że wjedziemy na trasę prowadzącą do wsi Budy. Co ciekawe, po przejściu trasy od tej strony, trafimy do Rezerwatu Pokazowego Żubrów! Wytrwali mogą od razu przejść do zwiedzania Parku, by zapoznać się z mieszkańcami lasu, takimi jak na przykład łosie, wilki, żbiki, dziki, czy właśnie żubry.

Poniżej znajduje się amatorski film z wycieczki po Żebrach Żubra. Dzięki odpowiedniej porze udało się nam trafić w czas, kiedy była niemalże pusta. Oczywiście uwieczniono na nim jedynie mały odcinek, a przez spontaniczną naturę wypadu nie zabraliśmy ze sobą standardowego sprzętu. Niemniej, film pozwoli Ci choć trochę poczuć magię tego niezwykłego miejsca i z pewnością zachęci Cię do odwiedzin w Żebrach Żubra. Ścieżka otwarta jest przez cały rok, od świty do zmierzchu. Nie wymagane są żadne bilety – obiekt jest ogólnodostępny dla wszystkich zwiedzających.